Διερωτώμαι ακόμα πόσες υπεραγορές εννα ανοίξουν στην γειτονιά και κατά πόσο τις χρειαζόμαστε..

Βρίσκομαι σε μια γειτονιά που έσχει δίπλα μου Αθηαινίτη (γνωστός ως ο πιο φτηνός), λίο παρακάτω E&S (Είεν τεS τιμές η κουμέρα; είεν τες, είεν τες), στο παρακάτω δρόμο ΜΕΤΡΟ, τελευταίως άνοιξε σε ένα παράλληλο δρόμο ο Ορφανίδης (εφ' όλης της ύλης, φυσικά Ορφανίδης), ενδιάμεσα όλων η γερμανική υπεροχή του Lidl (αν δουλέψει ποτέ). Παρακάτω στο mall υπάρχει το Carefour και σε όλους τους δρόμους 24ώρα μικρά περιπτερυπερσούπερμάρκετ.

Καθημερινά διαβάζω στην εφημερίδα για καινούργια malls που θα ανοίξουν και καινούργιες υπεραγορές, αλλαξοκωλιές συνεργασιών, επενδύσεις Καταριανών και Ρώσων επενδυτών, και συνεχώς έχω την απορία.. Υπάρχει τόσο μεγάλη αγορά που να γεννιέται η ανάγκη για αυτές της πολυάριθμες και υπερμεγέθη υπεραγορές;

Κάθε φόρα που ανακοινώνουν ότι θα ανοίξει καινούργιο mall λαλούν ότι εν το πιο μεγάλο σε όλη τη μέση ανατολή. Μετά ανοίει πιο μεγάλο τζιαι μετά πιο μεγάλο τζιαι πάλε έχουμε τη πρωτιά.

Η αγορά εν μιτσιά στη Κύπρο. Ο πόλεμος γίνεται στο πως θα καταφέρουν να μας δημιουργήσουν την ανάγκη. Ο νικητής εν τζίνος που θα μας πείσει ότι εν ο πιο φτηνός για να πιάσει το κοινό που θέλει να ξοδέψει όσο πιο λίγα, και τζίήνος που προσφέρει ότι θεωρείτε «hot» για τζίηνους που θέλουν πάντα να έχουν τη τελευταία λέξη.

Πόσο ψώνια είμαστε τελικά; Ή πόσο ψώνια μας θέλουν να είμαστε; Ή πόσα ψώνια μας θέλουν να ψωνίζουμε για να μπορούν να κρατηθούν σε λειτουργία τα μαχαζιά τους;