Έβαλα έγνοιες πολλές, βούριστρα, στόχους, εφορτώθηκα "θέλω" κάποια ήταν "θέλω" άλλων, αππώσαν με, τζιαί άμμα αππώνουμε καταφέρνω τα. Μετά σκέφτουμε αν εν τούτο που ήθελα, αν άξιζε, αν αξίζει.
Το χρόνο που επέρασε εν έγραφα, λάθος, αν έγραφα θα εξεφορτώνουμουν τούντες σκέψεις που εν συμπιεσμένες τζειμέσα τζει. Μετά φκαίνουν δύσκολα τζιαί σαντανωμένα, χωρίς νόημα. Ούτε εμιλούσα πολλά, ανέκφραστος, τούτο είχα το πάντα. Είπαν μου είμαι μυστήριος τζιαί εσωστρεφείς, εσκέφτουμουν το για εφτομάες, τζ' άλλη τρόφη για την εσωστρέφεια μου, εφορτώθηκε τζιαί τούτο τζειμέσα, μα αν δεν ήμουν θα ήμουν ευάλωτος έννε;
Εκέρτισα κάποια πράματα που εν σημαντικά, τα κερτισιμιά τα ασήμαντα όμως ήταν παραπάνω τζιαι’ λαμπύρισαν μόνο για λλίο, ετυφλώσαν με τζιαι μετά εθαμπώσαν. Το φως τους τζιήνην την ώρα όμως ήταν λύτρωση.
Άκουα μουσική, όμως όι πολλήν, λάθος, εν άκουσα πολλά νέα πράματα, πάλε λάθος. Εν επειδή εν ήθελα να το ρισκάρω, γιατί να πειραματιστώ τζιαι να χαλαστώ με τζιαινούρκα πράματα. Σωστό η λάθος συνδέουμε εύκολα με καλλιτέχνες, επηρεάζουμε που τη μουσική τζιαι τους στίχους - αν καταφέρουν να με πείσουν - αλλά δυσκολεύκουμε τη πρώτη φορά που’ ννα πατήσω το play. Φοούμαι. Προτιμώ να κλειστώ πάλε στην ασφάλεια μου με τα γνωστά τζιαί αγαπημένα, με τζιείνους που ήταν τζιαμέ όπως τους ήθελα με παλιές τζιαι με τζιαινούρκες προτάσεις που κάπως εμπιστεύκουμε πως θαν καλές. Όσο νόημα φκάλλει τούτο. (σημ. τούτη η παράγραφος να γίνει άρθρο κάποτε).
Ευτυχώς είχα κάποιους κοντά μου, αγάπη που φίλους τζιαι οικογένεια. Ευτυχώς εν έδοκα σημασία σε έχθρες τζιαι μαλακίες. Ευτυχώς επαρέτησα να χαλιούμε εύκολα. Εμυάλινα τζιαί εσοβάρεψα(;) καλώς η κακώς. Τζιαί ευτυχως επέρασα καλά γενικά.
Ακολουθούν σκέψεις για το 15.
Share On
Χείμαρρος, τα έγραψες όπως σου έρχονταν. Και καλά έκανες αν αυτό είχες ανάγκη. Καμιά φορά, κάνεις μπαμ από τα πολλά. Πες τα, ξεθύμανε και μετά θα δεις πως όλα θα σου φαίνονται αλλιώς. "Ευτυχώς επαρέτησα να χαλιούμε εύκολα." Best gift you gave yourself, keep it up!
ΑπάντησηΔιαγραφή@tinkerbell ευχαριστώ για το σχόλιο και τα ενθαρρυντικά λόγια!
ΔιαγραφήΓειά σου Αντρέα! First time visiting your blog! Δεν είσαι μόνο σου! Όλοι νομίζω πάνω στο ίδιο σχοινί περπατούμε. Πάλε καλά που τα γράφεις, εγώ ούτε να τα γράψω εν μπορώ γιατί εν το έχω! Όποτε τις πλήστες φορές γαμοσιησκάζω μόνη μου τζαι φαίνομαι τζαι μαλάκας at the end of the day! Tink has a point! Θα προσπαθήσω να χρεισιμοποιείσω την τέχνη σου στο να μην χαλιούμαι ούτε εγώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσόρισες Mikaella, βασικά βρες τζιαι εσύ ένα τρόπο να τα φκάλλεις που μέσα σου τζιαι να μεν χαλιέσε.
Διαγραφή